李筠(?-960年),初名李荣,避<a href="./?mention=周世宗">周世宗</a>名讳,改名筠,<a href="./?mention=并州">并州</a><a href="./?mention=太原">太原</a>(今属<a href="./?mention=山西">山西</a>)人。<a href="./?mention=五代十国">五代十国</a>时期著名将领。<br/>李筠擅长骑射,骁勇善战。初隶于<a href="./?mention=后唐">后唐</a>秦王<a href="./?mention=李从荣">李从荣</a>,迁控鹤<a href="./?mention=指挥使">指挥使</a>。进入燕王<a href="./?mention=赵延寿">赵延寿</a>幕中,献策驱逐<a href="./?mention=契丹">契丹</a>军队。投靠<a href="./?mention=刘知远">刘知远</a>,拜<a href="./?mention=博州">博州</a><a href="./?mention=刺史">刺史</a>。追随<a href="./?mention=郭威">郭威</a>攻破<a href="./?mention=汴京">汴京</a>,成为后周开国功臣,拜<a href="./?mention=昭义节度使">昭义节度使</a>、检校<a href="./?mention=太傅">太傅</a>、<a href="./?mention=同平章事">同平章事</a>,抵御<a href="./?mention=北汉">北汉</a>和契丹。<br/><a href="./?mention=北宋">北宋</a>建隆元年(960年),<a href="./?mention=赵匡胤">赵匡胤</a>代周建宋,遣使慰谕,兼任<a href="./?mention=中书令">中书令</a>。李筠忠于后周,悬挂郭威画像,拒纳闾丘仲卿建议,勾结北汉和<a href="./?mention=李重进">李重进</a>发动叛乱,兵败自焚而死。