李绛(764年-830年),字深之。赵郡赞皇县(今<a href="./?mention=河北省">河北省</a>赞皇县)人。<a href="./?mention=唐朝">唐朝</a>中期政治家、宰相。<br/>李绛出身<a href="./?mention=赵郡李氏">赵郡李氏</a>东祖房。<a href="./?mention=唐德宗">唐德宗</a>贞元八年(792年),登<a href="./?mention=进士">进士</a>第,又登<a href="./?mention=博学宏词科">博学宏词科</a>。初授校书郎,补渭南<a href="./?mention=县尉">县尉</a>,拜<a href="./?mention=监察御史">监察御史</a>。<a href="./?mention=唐宪宗">唐宪宗</a>元和二年(807年),授<a href="./?mention=翰林学士">翰林学士</a>。任职勤勉,屡有匡补。元和六年(811年),升任<a href="./?mention=中书侍郎">中书侍郎</a>、<a href="./?mention=同平章事">同平章事</a>,成为宰相。后与权贵有隙,托称足疾,请求去职,被罢为<a href="./?mention=礼部尚书">礼部尚书</a>,转<a href="./?mention=兵部尚书">兵部尚书</a>。<a href="./?mention=唐穆宗">唐穆宗</a>、敬宗时,两任<a href="./?mention=东都留守">东都留守</a>,又拜<a href="./?mention=尚书右仆射">尚书右仆射</a>。<a href="./?mention=唐文宗">唐文宗</a>时,被召为太常卿,出任<a href="./?mention=山南西道节度使">山南西道节度使</a>,累封赵郡公。<br/>大和四年(830年),山南兵变,李绛为乱军所害,年六十七。册赠<a href="./?mention=司徒">司徒</a>,<a href="./?mention=谥号">谥号</a>“贞”。