苏辙(1039年3月18日-1112年10月25日),字子由,一字同叔,晚号颍滨遗老。眉州<a href="./?mention=眉山">眉山</a>(今属四川)人。<a href="./?mention=北宋">北宋</a>时期官员、文学家,“<a href="./?mention=唐宋八大家">唐宋八大家</a>”之一。<br/>嘉祐二年(1057年),苏辙登<a href="./?mention=进士">进士</a>第,初授试<a href="./?mention=秘书省">秘书省</a><a href="./?mention=校书郎">校书郎</a>、<a href="./?mention=商州">商州</a>军事<a href="./?mention=推官">推官</a>。<a href="./?mention=宋神宗">宋神宗</a>时,因反对<a href="./?mention=王安石变法">王安石变法</a>,出为河南留守<a href="./?mention=推官">推官</a>。此后随<a href="./?mention=张方平">张方平</a>、<a href="./?mention=文彦博">文彦博</a>等人历职地方。<a href="./?mention=宋哲宗">宋哲宗</a>即位后,入朝历官右司谏、御史中丞、<a href="./?mention=尚书右丞">尚书右丞</a>、<a href="./?mention=门下侍郎">门下侍郎</a>等职,位列执政。哲宗亲政后,因上书谏事而被贬知汝州,连谪数处。宰相<a href="./?mention=蔡京">蔡京</a>掌权时,再降<a href="./?mention=朝请大夫">朝请大夫</a>,遂以<a href="./?mention=太中大夫">太中大夫</a><a href="./?mention=致仕">致仕</a>,筑室于<a href="./?mention=许州">许州</a>。政和二年(1112年),苏辙去世,年七十四,追复<a href="./?mention=端明殿学士">端明殿学士</a>、<a href="./?mention=宣奉大夫">宣奉大夫</a>。<a href="./?mention=宋高宗">宋高宗</a>时累赠<a href="./?mention=太师">太师</a>、魏国公,<a href="./?mention=宋孝宗">宋孝宗</a>时追谥“文定”。<br/>苏辙与父亲<a href="./?mention=苏洵">苏洵</a>、兄长<a href="./?mention=苏轼">苏轼</a>齐名,合称“<a href="./?mention=三苏">三苏</a>”。其生平学问深受其父兄影响,以<a href="./?mention=散文">散文</a>著称,擅长<a href="./?mention=政论">政论</a>和<a href="./?mention=史论">史论</a>,苏轼称其散文“汪洋澹泊,有<a href="./?mention=一唱三叹">一唱三叹</a>之声,而其秀杰之气终不可没”。其诗力图追步苏轼,风格淳朴无华,文采少逊。苏辙亦善书,其书法潇洒自如,工整有序。著有《<a href="./?mention=栾城集">栾城集</a>》等行于世。<br/>概述内图片来源: