谢灵运(385年—433年),原名公义,<a href="./?mention=字">字</a>灵运,以字行于世,小名客儿,世称<a href="./?mention=谢客">谢客</a>。<a href="./?mention=南北朝">南北朝</a>时期杰出的诗人、<a href="./?mention=文学家">文学家</a>、<a href="./?mention=旅行家">旅行家</a>。祖籍<a href="./?mention=陈郡">陈郡</a>阳夏(今河南<a href="./?mention=太康">太康</a>县 ),生于<a href="./?mention=会稽">会稽</a>始宁(今绍兴市嵊州市三界镇)。<br/>谢灵运出身<a href="./?mention=陈郡谢氏">陈郡谢氏</a>,为东晋名将<a href="./?mention=谢玄">谢玄</a>之孙、秘书郎<a href="./?mention=谢瑍">谢瑍</a>之子。<a href="./?mention=东晋">东晋</a>时世袭为康乐公,世称谢康乐。曾出任<a href="./?mention=大司马">大司马</a>行军参军、<a href="./?mention=抚军将军">抚军将军</a><a href="./?mention=记室参军">记室参军</a>、<a href="./?mention=太尉">太尉</a>参军等职。<a href="./?mention=刘宋">刘宋</a>代晋后,降封康乐侯,历任永嘉太守、<a href="./?mention=秘书监">秘书监</a>、临川内史,终于<a href="./?mention=元嘉">元嘉</a>十年(433年)被<a href="./?mention=宋文帝">宋文帝</a><a href="./?mention=刘义隆">刘义隆</a>以“叛逆”罪名杀害,年四十九。<br/>谢灵运少即好学,博览群书,工诗善文。其诗与<a href="./?mention=颜延之">颜延之</a>齐名,并称“<a href="./?mention=颜谢">颜谢</a>”,开创了<a href="./?mention=中国文学">中国文学</a>史上的<a href="./?mention=山水诗派">山水诗派</a>,他还兼通史学,擅书法,曾翻译外来佛经,并奉诏撰《晋书》。明人辑有《<a href="./?mention=谢康乐集">谢康乐集</a>》。<br/>(概述内图片来源:《<a href="./?mention=三才图会">三才图会</a>》 )