贺知章(约659年— 约744年),字季真,晚年自号“四明狂客”、“秘书外监”,<a href="./?mention=越州">越州</a>永兴(今浙江<a href="./?mention=杭州">杭州</a><a href="./?mention=萧山区">萧山区</a>)人。<a href="./?mention=唐代">唐代</a>诗人、书法家。<br/>少时以诗文知名。武则天<a href="./?mention=证圣">证圣</a>元年(695年)中乙未科<a href="./?mention=状元">状元</a>,授予国子<a href="./?mention=四门博士">四门博士</a>,迁<a href="./?mention=太常博士">太常博士</a>。开元中,<a href="./?mention=张说">张说</a>为丽正殿修书使,奏请知章入书院,同撰<a href="./?mention=《六典》">《六典》</a>及《文纂》。后接<a href="./?mention=太常少卿">太常少卿</a>,迁<a href="./?mention=礼部侍郎">礼部侍郎</a>,加<a href="./?mention=集贤院学士">集贤院学士</a>,改授工部侍郎。俄迁<a href="./?mention=秘书监">秘书监</a>。他为人旷达不羁,好酒,有“清谈风流”之誉,晚年尤纵。天宝初,请为道士还乡里,诏赐<a href="./?mention=镜湖">镜湖</a>剡川一曲,御制诗以赠行,皇太子以下咸就执别。建千秋观以隐居其内,未几卒,年八十六。肃宗赠<a href="./?mention=礼部尚书">礼部尚书</a>。<br/>贺知章与<a href="./?mention=张若虚">张若虚</a>、张旭、<a href="./?mention=包融">包融</a>并称“<a href="./?mention=吴中四士">吴中四士</a>”;与<a href="./?mention=李白">李白</a>、<a href="./?mention=李适之">李适之</a>等谓“<a href="./?mention=饮中八仙">饮中八仙</a>”;又与<a href="./?mention=陈子昂">陈子昂</a>、<a href="./?mention=卢藏用">卢藏用</a>、<a href="./?mention=宋之问">宋之问</a>、<a href="./?mention=王适">王适</a>、<a href="./?mention=毕构">毕构</a>、<a href="./?mention=李白">李白</a>、<a href="./?mention=孟浩然">孟浩然</a>、<a href="./?mention=王维">王维</a>、<a href="./?mention=司马承祯">司马承祯</a>等称为“<a href="./?mention=仙宗十友">仙宗十友</a>”。其诗文以<a href="./?mention=绝句">绝句</a>见长,除祭神乐章、应制诗外,其写景、抒怀之作风格独特,清新潇洒,其中《<a href="./?mention=咏柳">咏柳</a>》《<a href="./?mention=回乡偶书">回乡偶书</a>》等脍炙人口,千古传诵。作品大多散佚,《<a href="./?mention=全唐诗">全唐诗</a>》录其诗19首。