王寀(音采)(1078~1118?)字辅道,一字道辅,号南陔,<a href="./?mention=江州">江州</a><a href="./?mention=德安">德安</a>(今属<a href="./?mention=江西">江西</a>)人,父<a href="./?mention=王韶">王韶</a>官至<a href="./?mention=资政">资政</a>、观文学士,枢密副使,王寀为其幼子。王寀登第后,官<a href="./?mention=校书郎">校书郎</a>,<a href="./?mention=翰林学士">翰林学士</a>,<a href="./?mention=兵部侍郎">兵部侍郎</a>。因病迷惑,好<a href="./?mention=神仙">神仙</a><a href="./?mention=道术">道术</a>,<a href="./?mention=徽宗">徽宗</a><a href="./?mention=重和">重和</a>元年召入宫中延神,为<a href="./?mention=林灵素">林灵素</a>所陷,<a href="./?mention=下狱">下狱</a><a href="./?mention=弃市">弃市</a>,年四十一(《<a href="./?mention=宋会要辑稿">宋会要辑稿</a>》<a href="./?mention=刑法">刑法</a>六之二三)。有《南陔集》一卷(《宋史·<a href="./?mention=艺文志">艺文志</a>》),已佚。《<a href="./?mention=宋史">宋史</a>》卷三二八有传。