赵鼎(1085年-1147年),字元镇,号得全<a href="./?mention=居士">居士</a>。<a href="./?mention=解州">解州</a>闻喜县(今山西省闻喜县礼元镇阜底村)人。<a href="./?mention=南宋">南宋</a>初年政治家、文学家、<a href="./?mention=宰相">宰相</a>。<br/>赵鼎早孤,由母亲樊氏抚养成人。崇宁五年(1106年)登<a href="./?mention=进士">进士</a>第,累官<a href="./?mention=洛阳">洛阳</a>令。<a href="./?mention=宋高宗">宋高宗</a>即位,除权<a href="./?mention=户部员外郎">户部员外郎</a>。建炎三年(1129年),拜<a href="./?mention=御史中丞">御史中丞</a>,次年任<a href="./?mention=签书枢密院事">签书枢密院事</a>,不久出知建康、<a href="./?mention=洪州">洪州</a>。<a href="./?mention=绍兴">绍兴</a>年间,两度拜相,任内推崇<a href="./?mention=洛学">洛学</a>,巩固政权,号称“小元祐”。后为<a href="./?mention=秦桧">秦桧</a>所构陷,被迫辞去相位,先后出知<a href="./?mention=绍兴府">绍兴府</a>、<a href="./?mention=泉州">泉州</a>。旋即被谪居<a href="./?mention=兴化军">兴化军</a>,移<a href="./?mention=漳州">漳州</a>、<a href="./?mention=潮州">潮州</a>安置,再移置<a href="./?mention=吉阳军">吉阳军</a>。赵鼎在吉阳三年,认为秦桧一定要杀自己,于是绝食而逝,年六十三。<a href="./?mention=宋孝宗">宋孝宗</a>即位后,获赠<a href="./?mention=太傅">太傅</a>、丰国公,<a href="./?mention=谥号">谥号</a>“忠简”。淳熙十五年(1188年),配享高宗庙庭。为<a href="./?mention=昭勋阁二十四功臣">昭勋阁二十四功臣</a>之一。<br/>赵鼎被称为南宋中兴贤相之首,与<a href="./?mention=李纲">李纲</a>、<a href="./?mention=胡铨">胡铨</a>、<a href="./?mention=李光">李光</a>并称为<a href="./?mention=南宋四名臣">南宋四名臣</a>。他善文、诗、词,有《<a href="./?mention=忠正德文集">忠正德文集</a>》《得全居士词》等传世。