李白(701年2月28日—762年12月),字太白,号青莲居士,祖籍陇西<a href="./?mention=成纪">成纪</a>(今甘肃省<a href="./?mention=秦安县">秦安县</a>),出生于绵州<a href="./?mention=昌隆县">昌隆县</a><a href="./?mention=青莲乡">青莲乡</a>。唐朝伟大的<a href="./?mention=浪漫主义">浪漫主义</a>诗人,凉武昭王<a href="./?mention=李暠">李暠</a>九世孙。<br/>为人爽朗大方,乐于交友,爱好饮酒作诗,名列“<a href="./?mention=酒中八仙">酒中八仙</a>”。曾经得到唐玄宗<a href="./?mention=李隆基">李隆基</a>赏识,担任<a href="./?mention=翰林学士">翰林学士</a>,赐金放还,游历全国,先后迎娶宰相<a href="./?mention=许圉师">许圉师</a>、<a href="./?mention=宗楚客">宗楚客</a>的孙女。<a href="./?mention=唐肃宗">唐肃宗</a>即位后,卷入永王之乱,流放夜郎,辗转到达当涂县令<a href="./?mention=李阳冰">李阳冰</a>家。<a href="./?mention=上元">上元</a>二年,去世,时年六十二。<br/>著有《<a href="./?mention=李太白集">李太白集</a>》,代表作有《<a href="./?mention=望庐山瀑布">望庐山瀑布</a>》《<a href="./?mention=行路难">行路难</a>》《<a href="./?mention=蜀道难">蜀道难</a>》《<a href="./?mention=将进酒">将进酒</a>》《<a href="./?mention=早发白帝城">早发白帝城</a>》等。李白所作词赋,就其开创意义及艺术成就而言,享有极为崇高的地位,后世誉为“诗仙”,与诗圣<a href="./?mention=杜甫">杜甫</a>并称“<a href="./?mention=李杜">李杜</a>”。